Ein Bild taucht auf vor mir
Mein Vater auf dem Rad
Ich sitz allein vorm Haus und seh erstaunt
wie er mir naht
Es weht der Herbstwind
und treibt ihm Tränen ins Gesicht
Da fährt mein Vater
Doch ich glaub, er kennt mich nicht. |
Soms duikt het beeld weer op
Mijn vader op een fiets
Hij rijdt langs het terras waar ik wat drink
En ik zeg niets
Het waait een beetje
De wind maakt tranen op zijn wang
Daar gaat mijn vader
En we zijn vreemden, al heel lang |
Ein Vater und sein Sohn
Einander ziemlich nah
Es ist shcon gut vier Jahre her
dass ich ihn nicht mehr sah
Wie müd er aussieht
Er fährt vorbei und hält sich grad
Mein grosser Vater
auf meinem viel zu kleinen Rad. |
Een vader en een zoon
Vijf meter van elkaar
Ik zie hem voor het eerst weer terug
Na zeker twee, drie jaar
Wat rijdt ie langzaam
En hij gaat vlak aan mij voorbij
Mijn grote vader
Op die te kleine fiets van mij |
Warum spring ich nicht auf?
Warum schrei ich nicht "Hé!
Komm setzt dich Pa und trink was!
Wie gut, dass ich dich seh
Weg mit der Streitaxt, Pa
Wir schütten alte Gräben zu
Du bist mein Vater
Und ich bin oft so stur wie du" |
Waarom spring ik niet op
Waarom schreeuw ik niet: "He
Kom zitten, Pa, wat drink je
En hoe is het er nou mee
Weg met de strijdbijl, Pa
Wij zijn zo koppig allebei
Jij bent mijn vader
En ik ben net zo'n zak als jij" |
Es geht noch, wenn ich will
Er ist noch nicht vorbei
Warum steh ich nicht auf und
mach mich von Vergangnem frei
Doch ich bleib sitzen
weiss, dass ich eine Chance verpass
Dort fährt mein Vater
Und ich fühl nichts mehr, nicht mal Hass. |
't Kan nog als ik wil
Hij is nog niet voorbij
Waarom demp ik die kloof niet
Tussen hem en tussen mij
Maar ik blijf zitten
Het hoeft niet meer, het is te laat
Daar gaat mijn vader
En ik voel niks, niet eens meer haat |
Ich seh ihm lange nach
Er dreht sich nicht mehr um
Er hält den Kopf gesenkt
Sein breiter Rücken ist jetzt krumm
Es ist ein Abschied
Ich fühl mich elend und gemein
Dort fährt mein Vater
dem's nicht gelang, mein Freund zu sein. |
Ik kijk hem heel lang na
Hij is al op de brug
Ik zie z'n trieste schouders
Z'n teleurgestelde rug
Het is een afscheid
Ik voel me hufterig en klein
Daar gaat mijn vader
Die ook mijn vriend had kunnen zijn |